سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 تعداد کل بازدید : 2892

  بازدید امروز : 2

  بازدید دیروز : 8

بهار دلکش

 
دوستِ انسان، نشانه عقل اوست . [امام علی علیه السلام]
 
نویسنده: احمد ::: شنبه 95/1/14::: ساعت 3:51 عصر

عدم تفکیک بین دین و رفتار و منش دینداران، یکی از چالش هایی است که امروزه در اظهار نظرهای مختلف مردم به وفور رگه هایی از آن را می توان یافت. مردم به محض اینکه از انسانی به ظاهر دین مدار و دیندار، رفتار و اخلاق زننده ای را می بینند سریع آن رفتار زشت و بداخلاقی را به دین حواله می دهند و دین را در این محاکمه در صدر متهمان می نشانند، حال آنکه دین را با آن رفتار هیچ نسبتی نیست و بنای همه ادیان در براندازی و پاکسازی این رفتارها و بداخلاقی ها  و لوث ها از دامن بشریت بوده است.

چند روز پیش در مراسم دید و بازدید صحبت رسید به آنجا که فلانی که نماز اول وقت خوان و مدعی دینداری است و ظواهر دینی را هم انجام می دهد در بحث تقسیم ارث پدری، حق خواهران خود را خورده و همه اموال پدری را به نام زن و فرزندان خود کرده است و در ادامه هر چقدر بد و بیراه بود نثار آن فرد و در کنارش دین و ارزشهای دینی کردند.

اینکه افراد جامعه از معتقدان به ادیان انتظار داشتن رفتارهایی منزه و دور از پلشتی را دارند انتظار بجایی است چرا که هر کدام نماینده ای برای معرفی دین و اندیشه های متعالی آن دین هستند. اما این هم دلیل نمی شود که زشت کاری و بداخلاقی فردی، سیاسی و اجتماعی به ظاهر دینداران را به حساب دین گذاشت؛ بلکه باید در همه حال مرز بین هر دین و معتقدان به آن دین و در جامعه خودمان اسلام و مسلمان نماها را تفکیک نمود و در اظهار نظرهایمان کمی دقیق تر و فارغ از احساسات نظر بدهیم.

این نوع مواجهه و رفتار فقط منحصر در حوزه رفتارهای مرتبط با ظواهر دینی نیست بلکه در دیگر حوزه های زندگی ما نیز نمود دارد مثلاً کافی است مسافر شهری باشی و در آنجا بدکاری و بدسیرتی از اهل آن شهر سر بزند؛ از آن به بعد کل مردم آن شهر را متهم کرده و با عباراتی آنچنانی مورد خطاب قرار می دهیم.

باشد که در سال جدید در بسیاری از قضاوت ها و اظهار نظرهایمان هر فرد را خارج از چارچوب دین، شهر، فرهنگ، حزب و ... مورد ارزیابی قرار دهیم، بدون شک ارزیابی های بهتری از هم خواهیم داشت.


 
نویسنده: احمد ::: یکشنبه 95/1/8::: ساعت 2:22 عصر

یا محول الحول و الاحوال

با اینکه مدتها سابقه داشتن وبلاگ را داشته ام و شاید به قول خیلی ها وبلاگ دیگه از رده خارجه و با وجود شبکه های اجتماغی کسی دنبال وبلاگ نمی ره اما نمی دونم چرا با این فضا و حال و هوا بیشتر صفا می کنم.

قبلا با عنوان حقیقی خودم بیشتر می نوشتم اما این بار تصمیم گرفتم گمنام باشم، این جوری با خودم راحت ترم و دیگه مجبور نیستم تو قالب و فضای خاصی خودم رو محدود کنم.

تو این وبلاگ همون جوری که از اسمش معلومه از همه چیز و همه جا و همه حس ها وتجربه هام خواهم نوشت.

بعونک یا مقلب القلوب


 
 
 
 

موضوعات وبلاگ

 

درباره خودم

 

حضور و غیاب

 

آوای آشنا

 

بایگانی

 

اشتراک